Open Close

Δυσλεξία και αγγλικά: Γίνεται;

Δυσλεξία είναι η πιο συχνή μορφή μαθησιακής δυσκολίας και στα περισσότερα παιδιά εκδηλώνεται τα πρώτα χρόνια φοίτησης στο δημοτικό. Τα παιδιά με δυσλεξία δυσκολεύονται στην ανάγνωση και κυρίως στη γραφή της μητρικής τους γλώσσας και όταν καλούνται να μάθουν κάποια άλλη, τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα. Τι γίνεται όμως όταν έρθει η ώρα που το παιδί πρέπει να ξεκινήσει φροντιστήριο Αγγλικών; Είναι εφικτή η εκμάθηση της αγγλικής γλώσσας και με ποιον τρόπο μπορεί να γίνει πιο εύκολη;

Τα Αγγλικά είναι η πιο «παιδευτική» γλώσσα για τα παιδιά με δυσλεξία και αυτό γιατί άλλα μπορεί να γράφουμε και άλλα να προφέρουμε. Έχει 26 γράμματα και 44 ήχους και δεν διδάσκονται οι
ορθογραφικοί και φωνολογικοί κανόνες. Επιπλέον, τα γράμματά της έχουν καθρεφτικές ομοιότητες και διαφορές (b,d,p,q,g) που δυσκολεύουν πολύ τα άτομα με δυσλεξία, τόσο στην ανάγνωση, όσο και στη γραφή. Τα λάθη των δυσλεκτικών παιδιών στην ελληνική γλώσσα είναι πιο συχνά γραμματικά, ενώ στα αγγλικά κυρίως φωνολογικά.
Η δυσλεξία και η εκμάθηση μίας ξένης γλώσσας και ιδιαίτερα των Αγγλικών, είναι ένα θέμα που έχει απασχολήσει αρκετούς εκπαιδευτικούς και γονείς. Η γνώση όμως Αγγλικών στις μέρες μας είναι μία απαραίτητη δεξιότητα που πρέπει να έχουν όλοι, ειδικά οι νεότερες γενιές. Επομένως το δικαίωμα του κάθε παιδιού στην εκμάθηση της αγγλικής γλώσσας είναι πλέον δεδομένο και αναρωτιόμαστε μόνο για το πώς θα μπορούσε να γίνει πιο εύκολα και αποτελεσματικά.
Σύμφωνα με μελέτες, λοιπόν το μάθημα πρέπει πάντα να προσαρμόζεται στις ανάγκες, τις ικανότητες και τη μαθησιακή ετοιμότητα του κάθε παιδιού. Η αγγλική όπως και κάθε ξένη γλώσσα μπορεί να διδαχθεί αποτελεσματικά σε παιδιά με δυσλεξία μόνο από καθηγητές με εξειδίκευση ή επιμόρφωση στις ειδικές μαθησιακής ανάγκες. Σε τέτοιες περιπτώσεις ο εκπαιδευτικός χρησιμοποιεί όσο το δυνατόν περισσότερες αισθήσεις για να μεταδώσει τις γνώσεις στα παιδιά και όπως έχει αποδειχθεί είναι μία μέθοδος πολύ ευεργετική για όλους τους μαθητές ανεξάρτητα από το αν έχουν δυσλεξία ή όχι. Με αυτόν τον «πολυαισθητηριακό» τρόπο διδασκαλίας, ο καθηγητής χρησιμοποιεί χρώματα, εικόνες, ήχους και αγγίγματα για να παρουσιάσει το μάθημα με βιωματικό και ζωντανό τρόπο. Έτσι, οι ώρες του μαθήματος δεν είναι άτονες, το παιδί δε χάνει το ενδιαφέρον του,δεν αποθαρρύνεται και οι επιδόσεις του αυξάνονται.
Σε αυτή την προσπάθεια είναι πολύ χρήσιμη η χρήση διαδραστικών πινάκων, η χρήση πλαστελίνης και άλλων υλικών που μπορούν να οπτικοποιήσουν αφηρημένες έννοιες καθώς και η χρήση ειδικών βιβλίων για παιδιά με δυσλεξία. Το πιο δύσκολο κομμάτι όμως είναι η ανάγνωση. Η δυσλεξία δεν επιτρέπει στα παιδιά να αυτοματοποιήσουν την ανάγνωση των λέξεων χωρίς να ξέρουν συγκεκριμένους κανόνες φωνολογικής αποκωδικοποίησης. Για αυτό οι εκπαιδευτικοί πρέπει να δίνουν σαφείς κανόνες στα παιδιά και να βοηθήσουν όσο μπορούν στη φωνολογική επίγνωση της αγγλικής γλώσσας.
Τα παιδιά με δυσλεξία έχουν φυσιολογική ή και άνω του μέσου όρου νοημοσύνη. Η εκμάθηση Αγγλικών είναι εφικτή και με τις παραπάνω μεθόδους γίνεται και αποτελεσματική. Μην ξεχνάτε λοιπόν ότι ο εγκέφαλος ενός παιδιού με δυσλεξία λειτουργεί απλά διαφορετικά από τον εγκέφαλο των άλλων παιδιών. Ούτε καλύτερα ούτε χειρότερα, απλά διαφορετικά και αρκεί να προσαρμοστείτε και εσείς στον τρόπο που αντιλαμβάνεται τα πράγματα!
Πηγή: http://www.mothersblog.gr

Comments are closed.